Na drie jaar correspondentschap in een streng islamitisch land hing in mijn kledingkast uitsluitend nog wijd zittende kleding zodat ik in dat land niet teveel opviel als westerse vrouw. Mijn hele garderobe was oud en versleten. Mijn terugkeer naar Nederland betekende ook opnieuw beginnen qua kleding. Een hele nieuwe garderobe dus. Het moest ook nog eens snel omdat ik tussendoor één week in Nederland zou zijn waarin ik diverse officiële bijeenkomsten had waarvoor ik hippe, nieuwe kleding moest dragen.

Nu zijn er vast mensen die zich verheugen op zo’n nieuwe start en lekker uren willen gaan winkelen. Maar ik had door mijn werk geen tijd om te winkelen en ik houd er eerlijk gezegd ook niet van. Dat geslenter van winkel naar winkel. Maar ik wil er in Nederland wel graag vrouwelijk en stijlvol uitzien. Iemand in mijn omgeving zei: probeer eens een personal shopper. Ik vond het een idioot idee. Dat vond ik meer iets voor andere mensen. Maar wat ben ik blij dat ik Suzi toch heb benaderd.

Op een dag kwam ik bij haar op bezoek en daar hing een rekje vol kleding die mij allemaal perfect paste en die ik ook nog eens allemaal leuk vond. Ik heb er geen minuut voor hoeven winkelen en ik was in een uur tijd klaar met de kleding doorpassen. Ideaal. Hoe ze het voor elkaar heeft gekregen is mij nog steeds een raadsel. We spraken tweemaal telefonisch met elkaar (vanuit het buitenland) en we hebben een paar keer gemaild. Daarnaast heeft ze en paar foto’s en tv-opnames van mij gezien.

Suzi is goed in haar vak en heeft veel mensenkennis, dat is de enige conclusie die ik kan trekken.